Het is vast niet gebruikelijk om een overheidsorgaan te willen zoenen. Toch heb ik daar wel zin in, nu de WRR een gloednieuw begrip heeft gelanceerd.
In het WRR-rapport n. 83, Vertrouwen in de school staan de jongeren centraal die zonder diploma de school verlaten. Het zijn er meer dan 50.000 per jaar. 'Voortijdig schoolverlaters' heten ze vaak, en nog vaker 'probleemjongeren'.
De WRR kiest een ander begrip: 'overbelaste jongeren'. 'Overbelast', dat klinkt sympathiek. Het legt een associatieveld bloot met termen als: aandacht, warmte, zorg.
En het is ook nog zo wáár. Veel jongeren zijn overbelast. Hoe moet je braaf je huiswerk maken als er veel herrie in huis is, je moeder in de war, je vader afwezig, weinig geld en al die andere zorgen die ik me niet eens kan vóórstellen.
Ik ben echt blij met deze nieuwe term. Eén woord kan een heel debat van een andere sfeer voorzien. Een woord kan leiden tot andere daden. Dat geeft hoop.
Jammer alleen van de haakjes in de ondertitel van het rapport: Over de uitval van 'overbelaste' jongeren. Waarom die haakjes? Zou er eindeloos over gediscussieerd zijn? Of is er toch nog enige twijfel over de juistheid van het begrip?
