Schrijven is als hardlopen, vindt Natalie Goldberg. Je moet gewoon veel trainen, dan word je langzamerhand beter.
''We moeten blijven trainen. Het is geen excuus om niet te schrijven en op de bank bonbons te gaan eten. We moeten aan de composthoop blijven werken, hem verrijken en vruchtbaar maken zodat er iets moois kan ontspruiten en zodat onze schrijfspieren in de juiste vorm zijn om de hemel te bestormen wanneer het zover is." (N. Goldberg, Zen en de kunst van creatief schrijven, p.28)
Werken aan de composthoop. Dat klinkt niet fraai. De vergelijkingen buitelen over elkaar heen. Was de schrijver zo even nog een hardloper die traint, nu is de schrijver een tuinman die veel afval moet toevoegen aan de composthoop. En is het niet de composthoop zelf die zich transformeert tot vruchtbare aarde?
Afijn, ondanks die wat rommelige vergelijkingen, heeft Goldberg natuurlijk wel een punt. Schrijven is doen.
