Als ik schrijf, dan werk ik, ik kan het niet ontkennen, aan een zeer rommelig bureau vol papier, bekers en broodkruimels. Als ik trainingen of workshops geef, dan zit ik vaak in ruimtes met zeer uiteenlopende kwaliteiten: soms ijskoud, al dan niet door de airco, soms rokerig van het rookhok ernaast, soms keurig maar lawaaierig, en soms ook ronduit aangenaam, ook dat kan ik niet ontkennen. Maar waar ik ook werk, ik werk altijd binnen!
Onlangs hield ik mijn eerste buitenles, op vrijdagochtend in de zon, aan het meer. Architecten in opleiding schreven op een locatie waar ze een ontwerp voor moeten maken. Om meer gevoel te krijgen voor hun ontwerp, fantaseerden ze over mensen die er wonen: hun wensen, hun verlangens, hun gewoonten. Ook schreven ze een protest tégen hun ontwerp, van een fictieve actiegroep, en een pleidooi vóór, van henzelf.
Het was een levendige ochtend, met koffie, zon en veel enthousiasme. Moet ik vaker doen, werken in de buitenlucht.
